Π. Λώλος: Ανάγκη για επένδυση στην τεχνική εκπαίδευση
Με άρθρο του στην Καθημερινή ο κ. Π. Λώλος μέλος του Δ.Σ της Ελληνικής Παραγωγής – Συμβούλιο Βιομηχανιών για την Ανάπτυξη, αναφέρεται στην ανάγκη για επενδύσεις στην Τεχνική Εκπαίδευση.
Μία από τις πτυχές του εκπαιδευτικού συστήματος, αναφέρεται στο άρθρο του κ. Π. Λώλου, που συνδέεται άμεσα με την οικονομία είναι η τεχνική εκπαίδευση που υφίσταται στη χώρα μας σε δευτεροβάθμιο και μετα-λυκειακό επίπεδο.
Η τεχνική εκπαίδευση μετρά αρκετές δεκαετίες ζωής στη χώρα μας και η αφετηρία της βρίσκεται στις πρωτοβουλίες που ελήφθησαν μετά τη συγκρότηση του ελληνικού κράτους κατά τον 19ο αιώνα. Η σύγχρονη τεχνική εκπαίδευση έχει τις βάσεις της στις νομοθετικές πρωτοβουλίες των δεκαετιών του ’70 και του ’80 και αυτό σημαίνει αυτόματα όχι έχει ήδη ξεπεραστεί από τις οικονομικές και τεχνολογικές εξελίξεις που υπήρξαν έκτοτε. Η τελευταία σημαντική εξέλιξη της ανωτατοποίησης των ΤΕΙ σαφώς αντίκειται στο πνεύμα της ίδρυσής τους και ειδικά της πρόδρομης μορφής τους ως ΚΑΤΕΕ και δεν συμβάλλει στην περαιτέρω εμπέδωση της τεχνικής εκπαίδευσης όπως έχει υπάρξει διεθνώς. Επιπρόσθετα, δεν συνέβαλε στον στρατηγικό επαναπροσδιορισμό του εκπαιδευτικού μας συστήματος, ο οποίος εξέλιπε πάντα.
Η τεχνική εκπαίδευση σε οποιαδήποτε μορφή οικονομίας δεν μπορεί παρά να βρίσκεται σε άμεση συσχέτιση με τις ανάγκες της οικονομίας και των προοπτικών της. Η πλέον στέρεα βάση είναι αυτή που δίδεται στο πλαίσιο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είτε αφορά τεχνική είτε επαγγελματική κατεύθυνση. Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα και οι ειδικότητες που προσφέρονται πρέπει να απευθύνονται στις σύγχρονες αλλά και τις μελλοντικές ανάγκες της οικονομίας και συνεπώς της χώρας και αυτό δεν μπορεί παρά να γίνει λαμβάνοντας υπόψη τις πραγματικές προτεραιότητες που έχουν οι επιχειρήσεις και τις τεχνολογικές εξελίξεις που αναπροσαρμόζουν διαρκώς τις ανάγκες. Η έλλειψη καταρτισμένων τεχνικά εργαζομένων επηρεάζει αρνητικά τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στη χώρα αφού αφενός δεν επιτρέπει επενδύσεις σε κλάδους αιχμής ή προστιθέμενης αξίας και αφετέρου μειώνει τις πιθανότητες ανάπτυξης της αλυσίδας αξίας των παραγόμενων προϊόντων. Επηρεάζει, δε, ακόμη και τις άμεσες ξένες επενδύσεις, οι οποίες είναι ούτως ή άλλως μικρό ποσοστό των συνολικών επενδύσεων που γίνονται στη χώρα.
